KE
KORSİKOFLU YARITANRI
gözlerini açtý etrafý boþ gözlerle baktý,birden panikledi
sen kimsin seni tanýmýyorum,nerdeyim
gözlerden dökülen yaþlarý silerek
ben senin annenim, dedi evdesin evladým dedi
benim annem dedi ,gözleri parladý
derin bir uykuya daldý,
uyandý etrafýndaki kimseyi tanýmýyordu yine
ne annesini ,ne kardeþlerini
panikledi ,baðýrmaya baþladý ,
annesi oðluna sarýldý
ben annenim,dedi
yeniden uykuya daldý,
bu kaç kereler devam edip durdu
annesi göz yaþlarýný tutmayý býrakmýþ
yanýndakiler onu teskin etmeye çalýþýyorlardý,
yaþýyordu,insani hiç bir iþini yapamýyordu,
ölüm oruçlarýndan kalan
yüzlerce korsikofludan biriydi,
kurtarýlmýþtý doktorlar tarafýndan
ama hiç bir þey hatýrlamayan
yeni öðrendiði herþeyi ertesi gün unutan
hergün yeniden doðan
ertesi gün yeniden ölen
arafta kalmýþ biriydi,
geçmiþten hiç bir þey hatýrlamayan
yeni öðrendiklerinide ertesigün unutan
bir varlýktý,
ne geçmiþi kalmýþ nede geleceði kalmýþtý,
kurtarýlmýþtý,ama artýk
ailesine kendisine acý bahþedilmiþ
bir varlýktý,
ama ýsrarla direniyor,uykuya dalana kadar
zihnini yeni bilgilerle dolduruyor,
direniyordu ,her zaman direndiði gibi
o bir korsikoflu olabilirdi,
ama herþeye direnen ,çelikten iradeydi,
insanlýðýn Prometheusu oldu
ateþi insanlara getirdiði için
cezalandýrýlan
karaciðeri hergün kartalar tarafýndan yenen
ertesi gün karaciðeri yeniden oluþan
iþkencesi her gün tekrar eden
Prometheus gibi
artýk onu insanlardan sayýlmayacaktý,
artýk o bir yarý tanrýydý,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.