mevsimler sende yanaydý.. güneþler pncerelerden içeri sýzardý.. perdeleri rüzgarlar açardý.. saksýlar günü karþýlardý.. çocukluðum ikide bir uðrayýp aklýýý bulandýrýrdý..
sen yalnýz geçerdin sesin kýsýk bir þeyler söylerdin. hep mavi giyerdin.. kalbim her þeyini atp seni almak isterdi.. ama bir türlü beceremezdi..
bir uçurtmam vardý üstünde ismin.. sen uçardýn gökyüznde ben sana bakmaya korkardým.. düþmeyesin diye rüzgara duacýydým..
bildiðim bütün güzel sözler senindi. ismsiz mektuplar benimdi. uzaktan sevmek bu iþin cilvesiydi.. giden sendin aðlayan bendim.. farkýnda deðildin ama.. hem suçlu hem mutlu bendim.. þimdi sende bana kaldý bu duygular.. durur durur beni sarmalar.. adýný aklým unutur kalbime sorar.. bizde bitmez bu anlatmalýk yaralar..
Sosyal Medyada Paylaşın:
ağlamklıgülüş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.