Yine, yeni, yeniden baþlamalý hayata, bir sabah vakti. En büyük acý ne kadar dayanýr ki insana? Gecenin hükmü ne kadardýr dünyada? Gönül kervaný yüreðini eze eze geçiyor kalbinden. Çiðniyor, öðütüyor duygularýný, özünü çýkara çýkara çiðniyor. Buna da sevin. Çünkü ezilmek ayný zamanda sýfýrdan baþlamaktýr.
Dudaklarýna mühür vurulmuþ olsun. Sus pus olmuþ olsun her þey. Direnme konuþmak için. Faydalan o anki durumundan ve suskunluðun kýymetini bil. Dinlemesini öðren. Her bindiðin geminin Sessiz Gemi olabileceðini düþün. Ve son bir kez bak arkada býraktýklarýna. Üzdüklerin, kýrdýklarýn, yaptýklarýn ve yapmaya kýyamadýklarýna bir bak. Ne götürüyorsun Sessiz Gemi’nde? Özgürlük gözlerinin görebildiði, ellerini tutabildiði yere kadardýr. Görmenin ve tutmanýn kýymetini bil. Ve yeri geldiði zaman aðla. Unutma yürek yanmadýkça göz yaþarmaz.
Utanma güneþ üstüne doðmuyor diye, Üzülme yaðmur üstüne yaðmýyor diye. Senin de ufka bakan gözlerin var. Üzülme kimse yanýnda yok diye veya sevinme herkes yanýnda diye. Senin de bir gün bitecek hayatýn var. Önce aynaya bak, önce kendini gör. Yoksa göremezsin diðerlerini. Çünkü sen diðerlerisin, diðerleri sen. Hepiniz ayný geminin yolcularý. Dik kafaný, eðme. Önüne, saðýna, soluna bak. Ama önce arkana bak. Çünkü arkanda ne býraktýysan olsun sen. Dön bir kere de önüne bak. Çünkü görebildiðin kadar yaþarsýn sen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
murat_akcimen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.