bir gün gelir degiþir yapraklarýn yeþili, mevsimler kalmaz bahar,kýþ kapýya dayanýr, gözlerdeki ýþýklar,gece olur aniden, kimse olmaz yanýnda,tek baþýna kalýrsýn.
anlýndaki çizgiler,yol olur hayatýna, penbe gözlüklerinden, siyah yaþlar dökülür. bahçe diye gezdigin,yerler döner savana, kimse olmaz yanýnda,tek baþýna kalýrsýn.
asla olamadýn hiç,iremin bahçeleri, bir çocugun gözünde olamadýn gonca gül. bin defa davut olsan, ruhun golyatta kaldý, davudun bahçesini yok eden golyatsýn sen.
20.06.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
atilla durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.