ANLADIMKİ YAR GİTMİŞ RÜZGARI BANA KALMIŞ

dün gece kapým çaldý aniden,
koþtum, yar gelmiþ diye açtým evin kapýsýný.
bir tokat gibi indi, soguk rüzgar yüzüme,
anladým ki yar gitmiþ, rüzgarý bana kalmýþ.

uzandým yatagýma,hayallere dalarak,
birden,tenimde dolaþan sýcak bir el hissettim.
uzattým ellerimi,boþlukta kaldý elim,
anladýmki yar gitmiþ, rüzgarý bana kalmýþ.

köþe,bucak aradým, evde her yerde seni,
oturdugun divana,yorgana sordum seni.
birden hava karardý,yagmaya baþladý kar,
anladým ki dönüþü olmayan yere gitti,yar.

yýkadým tüm ömrümü, sana verdiklerimi,
kýrdým kapýlarýný,açtým pencereleri.
fýrtýnaya tutuldu seninle olan her þey,
rüzgar alýp savurdu,bende son kalan seni.

20.06.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: