DÜŞ’ÜN(CE)

DÜÞ’ÜN(CE)

Sakýnýrým ben caniden,
Nefes alan her faniden,
Dalar giderim aniden,
Dost aklýma ‘’yâr’’ düþünce.

Sakýn uçma yükseklerden,
Kaçma seven yüreklerden,
Unutulur her þey birden,
Düþünce dost, ahh düþünce.

Güvenmeyin hiç varlýða,
Baþýn düþmesin darlýða,
Fayda versin insanlýða,
‘’Düþünce’’ ak, ak düþünce.

Âþýk olup alamazsan,
Sevip mutlu olamazsan,
Derde çare bulamazsan,
Düþünce, ‘’ince düþünce’’.

Gerçek olur , belki düþ’ün,
Hüküm verme, peþin peþin,
Tanýmaz belki kardeþin,
Düþünce ahh, ahh düþünce.

Saçlarýma ak düþünce,
Beni sardý bir düþünce,
Dostu olmazmýþ insanýn,
Düþünce ahh, ahh düþünce!.


Sosyal Medyada Paylaşın:

Erda69 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ARZULAR II Dost kazığı Bu, Öyle Bir Şiir Ki TERZİ BİR KIZIN HİKÂYESİ ÇOCUKLUĞUM Oğul ÖMÜR DÜNYA HALİ Helal Olsun