altın yaldızlı kalbim aşk güzergahında atlasın olmuş gordion
altın yaldızlı kalbim aşk güzergahında atlasın olmuş
gönlüm; misket üzümünün kýskandýðý gece karasý gözlerinde kaldý aþk ve müflislik pek aðýr bir yük lakin çekmek gerek gül,bahçeye bir duvakla geldi yüz binlerce gülþeni ram eyledi
lâl kýzýlý dudaklarýndan çýkan harfte can gördüðümü zulmü kimden çekti ki
yüreðime bu âþýk öldüren oku kim attý? bildiðim þu kadarý; Yusuf’un güzelliðinde bileðini kesen Mýsýrlý oldu
gönül seyrangahýnda bir þeytan çýkarsa o vakit ki melek adýmýný atar
zaman en uzun yaz gecesini geçirmekte sen nuru þemsten iste þemsten belki acýr da zuhur eder
âþýk bülbül sen hemen yaþamayý iste hayr olsun. bað yine yeþerir gül yine koncalanýr
lâl Þems iki dudaðýnýn sýr dünyasýnda doðunca mâþuk’un yanaðýnda binlerce Emirgan laleleri açar yeþillikte o perçemin geldi mi ruzigâr hüsnüyusuf’un kokusu gülün baþýna çalarken vuslat gecesinin hikayesini öyle hemencecik anlatabilecek bir hadise deðil ki cancaðýzým her bir cümlede binlerce âþýk yanýp, yakýlmakta....
Süleymanî dilden risaleler çýkýnca baþ aþaðý duran felek ve aþk sofrasýnda dert çekilmeden nimet elde edilebilir mi ki kara peçeli gecenin rahminde
Nuh gibi tufan derdinde sabýr ektim maksat incisi bin yýllýk murad istridyede saklýysa saçlarýndan esen rüzigâr ay yüzlünün misk-i amber kokunu sunmakta kevser tadýnda
gök kubbe üzüm kýzýlýna boyanýrken hicran tövbe etti zaman müjde verdi yine âþýk sazýnýn perdelerini dokundu sem,meþale olmasýnýn tam vakti harfe, sese sýðmayan, sözle, sesle anlatýlmayan aþk def ve ney feryadýyla coþmuþ feryad, feryad...........
yamalý yürek þehr-i istanbul’un nazýna,iþvesine razý þükrederken tengriye Samirî’ye bürünen nefsi ne de olsa daraðacýna götürecek
Haydarpaþa, avucunda hayli bir kan toplamýþ fakat mavi tren bu kanlarý döküp, gitti Allah Allah Kim toplamýþ ki kim telef etti?
seni cennete bile deðiþmeyen bendeniz zamana Yusuf’u kalp akçeyle sattý da kâr etmedi
kalem mahrumiyet aybiyle beraber yokluðunun yoksulluðu cehennemin ateþbâz çukurunda ateþ toplarý toplamakta bu dermeder cna þehr-i Ýstanbul merhamet eyle vaktiyle o da iþ bilirdi,kamildi Âþk,bana yazmayý öðrettiðinden beri senli cümlelerim þaha kalktý neþeden Marmara’nýn kýyýsýnda gül-ü nâra açýlmakta baþýnda o usul Kýz kulesinin gölgesi var gülrenk pirim altýn yaldýzlý kalbim aþk güzergahýnda atlasýn olmuþ cancaðýzým
gordion 22/06/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
gordion Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.