Aklından Geçeni Sayıklamak

Aklýndan Geçeni Sayýklamak

gün bitimi aný sessizliðini kaçýrmadan
söylence koyuluðunda bir þey anlatacaðým sana
anlamadýðýna yorduðumu uyuþuk teninde rüzgarýn
sarsýlan yollardý yüreðimden geçen
körpe yorgunluklar aþtým uðruna...

uçarý harman zamanlý acýlar damýttým
savruk yaprak etkili kargaþamýza
göz kapaklarýmýn altýndan süzülen
ve uçurtma beklentili
ikindisinde umutlarýyla birbirine eþ
çocukluk heveslerimizin...

yaþadýðýmýn adý özlemekti sadece
eflatun kanamalarda
ve uzaklara direnen
umut yontusu bakýþlarýmda adýn saklý
bense orta yerindeyim
sýla kokulu dedikleri kader göçüðünün
solgun haziranlý bir telaþýn ortasýnda...

kahve rengi bellediydim dünyayý
ve gözlerine gömülmek isteyeli
unuttum topraðýn vefasýný
sakin dað uðultularýný kýskandýran
bir sesle ünleyerek kahrýmý
kan dokulu doðasýna özgürlüðün
esirim bende býraktýðýn sonuçlara...

yýkýmlar yorumuydu aramýza giren yaz
lacivert kuþkusuyla hazana varýrken
yaþama üþengeçliðimdeki o gizli sebep
roman okur gibi beynime saplanýþýn
ve sayýklýyorum aklýmdan geçiþini bile...

koyun koyuna yalnýzlýklarýn kalabalýðýnda
bekliyorum bir tek senin sessizliðini...
soyu tükenmiþ bir ayrýlýk bu...
sabaha karþýlarý bastýran
mevsim sonlarý yoðunluklarý gibi...








Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: