Saat yirmi üç otuz üç Cumartesi günlerden Bilgisayarýmýn baþýndayým yine Ýçimdeki boþluðu serdim dört duvara Anlamsýzca tuþlara dokunup sildim Aslýnda ben gibiydi duvarlar Yalnýz, huzursuz Tanýdýk geldi her yan Gözlüklerimi takýp baktým, benmiþim Her yanýma sensizliði sermiþim
Özlemek bu olsa gerek Her haline hasret duymak Ve Ve uyanýkken de hayaliyle uyumak
Gözlerim arýyor, kulaklarým arýyor Dudaklarým gülümsemeyi unutacak gel Umutlarýmý yollara düþürdüm Rüyalarýmýn boynu bükük Hayallerim yollarda kalacak gel
Kim yazdý seni aklýmýn her köþesine Nereye dönsem sen varsýn Nasýl sevmiþim seni hayret Bu kadar da olmaz Aklýmýn her köþesinde sen varsýn
Geleceksen gel artýk Yoksa kovacaðým bütün köþelerden Korkarsýn Desem de inan ma Çünkü senorada hep olacaksýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.