En Çok Benliğimi Özlüyorum

Þimdi en çok benliðimi özlüyorum
En sevdiðim türkünün güftelerini yakýp gittiðin günden beri,ben
Yüreðimin tüm hesaplarýný þehrin üzerine yýkýp
Ev sahipliði yaptýðým yürekten kovulan bir kiracý gibi
Yüreðimdeki bütün kýrýntýlarý toplayýp gittim kendimden

Bakýþlarýmý sýrtlayýp bahtýmýn en ýrak yerlerine düþürdüðün umutlarýmý
Þiirlerimde en uzak yerlerine düþtüðüm dizelerimle terkettim benliðimi
Yüreðime giydiriyorlar hasret gömleðini
En çok mavi gözlerini özlüyorum gittiðin günden beri
Çünkü yokluðunda yüreðimle baþedebilmek gittikçe umutsuzlaþýyor

Her geride kalan gibi unutulmanýn sýzýsýný basýp yüreðime,ýraklara diktim gözlerimi
Senden sonra yüreðimin kýrýklarý toparlanmýyor,
Umutlarýmý kanatýr oldu can kýrýklarým
Daha kaç kez yüreðimden kýrýlabilirim, kaç kez daha incilebilirim
Bir köþe baþýnda benliðimle karþýlaþma ihtimali
Yani bir renk körünün gökkuþaðýný görme hayali ve buselerimden dökülen cemreleri

Diyorum ya, en çok benliðimi özlüyorum bugünlerde en çok kendime yanýyorum
Gözyaþlarýmýn saðnaklarýna tutunan þehir
Benim kirpiklerimden aðlýyor þimdi
Sel ýrmaðýma düþtü, gönlüm yüreðinin kaybýna
Yüreðime giydiriyorlar hasret gömleðini
En çok benliðimi özlüyor, en çok kendime yanýyorum

Emine ÇÖMÜK
21.06.2011









Sosyal Medyada Paylaşın: