Ulu bir çýnar ki göðsünde beni saklayan Maðrur bakýþlý dimdik sendin ayakta duran Gövdesiydi siper ben gölgene sarýlsam Damarlarýmdan akan iþte o benim sevdam
Sel oldu gözyaþlarým çaðýldayan pýnarlarda Ýçten içte büyüyor derman yok ki dudaklarda Tenime sendin þifa nefesin nefesime Kor olup yaksa da ateþin hep yüreðimde
Köklerinde yer aç ulaþayým ben onlara Avuçlarýnda yüreðim yol olsam kollarýna Hasretiyle yanar ben kaldým gözlerinde Hiç bitmeden aksak aksak birbirimize
NÝHAL 20.06.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
47nihal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.