Sevmek benim hakkým, sevebilmeliydim seni ben korkmadan ,utanmadan kaçmadan sevme hakkýmý kullanmalýydým , yapamadým üzgünüm..
Bana korkamýþým gibi bakma gözlerinden cýkan ateþi görmeye dilinden akan zehire cevabým yok , olamazda ,haklýsýn sevme hakkýmý kullanabilirdim yapamadým üzgünüm...
Dogru bir karar olabilirdi þu yalan dünya adýna ahir dünyadaki hesabýn faturasýný verememekten korktum , üzdüm yordum seni sevme hakkýmý kullanabilirdim yapamadým üzgünüm...
Öylesine yorgun öylesine bedbaht olsada yaþamým ,kalbim ,yüregim ne bilim iþte ben tuaf insaným, yapamadým, haklarýmý kullanamadým ne desen haklýsýn üzgünüm..
Bu iniþli cýkýþlý hayattan yoruldum bir dirhem mutluluktu oysa aradýðým cýktýgým yol toz duman , içinde boðuldum sevme hakkým varmýþ ,kullanma hakkýmýn son kullanma tarihi coktan geçmiþ, þavaþamadým yenildim hayata üzgünüm.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYŞE EVREN MUTLU (BERÇE) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.