Issız bir yoldu seninki
Aug,31/07
Issýz bir yoldu seninki
Uzundu,
Yol mu yorgundu
Sen mi daha çok,
Gülmeye çalýþan dudaklarýndan
Çýkaramadým,
Gözlerinse yorgunluktan mý öyle bakardý,
Lanetinden mi kayýp zamana
Ya da…
Vazgeçmiþliðinden miydi,
Zor geliyor, konduramýyorum be Mualla!
Çiçekler beklemiþtik
Oje sürerken
Ve saçlarýmýza dolarken bigudileri
Sýcak yaz öðlelerinde
Ilýk akþamüzerlerinden,
Hafiften papatya kokusu saçlarýmýzda…
Hakikaten de açýyordu deðil mi
Rengini bal rengi saçlarýmýzýn,
Güneþ altlarýnda kavrulmamýza
Deðmiþti deðil mi
Mualla?
Þile bezinden elbiseler modaydý tam da o zamanlarda
Ucuzdu ya kumaþý,
Rengarenk dikerdi annem,
Sana da dikmiþti
Uçuk maviydi seninki
Benimki nar çiçeði…
El deðdirmezdik elimize
Büyük bir meziyetle…
Hani yakýþýklý bir çocuk vardý
Hani saatlerce otururdunuz da pastanede
Bir türlü izin vermemiþtin
Ne açýlmasýna
Ne de elini tutmasýna…
Ah… Mualla…
Rahmetli baban
Öpüyor mudur alnýndan?
Ne diye o doktor gence
Tutunup kaldýn ki,
Tenine deðmek istiyordu o sadece
Sakýnýrken sen elini…
Diyemedim be sana Mualla,
Baðýra baðýra…
Az az söyledim
Sen onlara bile tahammül edemedin…
Hep bekledin…
Yolun yorgundu Mualla,
Sen yoldan yorgun…
Hala aklýmda gözlerin
Ýlk beyazlarýn çýktýðýnda,
“Aman, boyarýz” demiþtim
Üç hafta mý sürmüþtü hüznün?
Issýz yolun
Çok ýslattý geceleri yastýðýný,
Söylemesen de bilirim,
Ah be Mualla, ne diye takýldýn kaldýn o adama?
Yol yordam da bilirdin
Oysa...
Kimbilir evlenseydin o
Aklý baþýnda adamla
O çok istediðin çocuklar da oynaþýrdý
Etrafýnda.
Ah… Mualla…
Ne elin ýsýndý
Ne tenin…
Yüreðinse yangýn yeri…
Mualla var ya,
Edebine küfredesim geldi
O musalla taþýnda!
Gülgün Karaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.