‘’ve ellerin uçuþan yapraklar gibi ‘’ birbirinden uzak iki çölün hýçkýrýklarý iki uçurum çiçeðinin devinimi sen ve ben aðustos saðanaklarý kadar çelimsiz bakýþlarýmýz tutkudan uzak bir süre dinledik gözlerimizi serçeler misali seken sözcüklerimiz birbirine saðýr boðunuk körebe oynamaktý yüreklerimizin derdi
‘’yüzeye çýkmaya çalýþan su baloncuklarý gibi’’ kaçamak aþklarýmýz vardý sebepsiz duygularýmýz için yas tutmayý býrakmýþ kendinden geçmiþ deniz kabuklarýydýk kök salmýþtý bahaneler sulu sepken ruhlarýmýza paylaþtýðýmýz yýpranan düþlerimizin uðultusuydu
bir zincirin ansýzýn kopan halkalarý olduk yazýk
býrakarak ötekini geride ‘’karþý kýyýya’’ birimiz geçmiþtik artýk demir atmýþtýk iç çekiþlere
farkýndaydýk
gönül gençyýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
gönül gençyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.