Akþam üzerleri Oturup kapý önünde Umutla, inatla Babamý bekliyorum. Her an çýkacak gibi Köþe baþýndan, Boynuna atlamaya Hazýrlanýyorum. Aldýðý oyuncakla Mutlu olmaya, Eli boþsa Huysuzluk yapmaya Kendimi kuruyorum. Gelmeyince üzülüp Kabuðuma çekiliyorum.
Saymadým, bilmiyorum Bu kaçýncýsý, Kapý eþiðindeki Baba hayallerimin. Sevgisini içime akýtmak, Kokusuyla güven duymak, Baba diye haykýrmak, Kollarýna sýðýnmak Ne kadar güzel. Annemin þikayetleriyle Yaramazlýklarýma Kýzmasýný bile özledim.