yarýn güneþ doðup etrafýna gülücükler saçarken ben karanlýklara aþýk olucam yarýn kuþlar þarkýlarýyla penceremin önünde konser verirken ben onlarý dinlemiycem sessizliðe tutulucam yarýn bulutlar gök yüzünde güneþten korkarcasýna kaçtýðý zaman belkide aþk yazýcaklar semaya ama ben okumiycam çünki ben bulutlar aþk yazarken onlarýn yerine aðliycam yarýn rüzgar genç aþýk gibi sokaklarda dolaþýrken ben kokun odamý sarmasýn diye pencereleri kapatýcam yarýn....heyecanla uykudan uyanýp gidiþini kötü bi kabus zann edip çocuk gibi kendimi kandýrýcam
Sosyal Medyada Paylaşın:
Elshan Baba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.