Bir gün yüreðime taþ baðlayýp atacaðým denize Kimse bulmasýn bulamasýn diye Býktým usandým kaprislerden Kýskançlýkla bakan gözlerden.
Nefrete dönüþmesin diye atacaðým yüreðimi denize Anlaþýlýr belki insanýn insanlýðý sevginin deðeri Hayatýn kýsa bir serüven olduðu Herkese de bir yer bulunduðu Nefrete yer olmadýðý görülür belki.
Arar bulurlarsa bir deniz kenarýnda beni Canýmý acýtmazlarsa eðer Unuturum olan biteni Sünger çekerim sevgisizliðin üzerine Yeni bir rota çizerim teknemle açýlýrým denizlere Yahut batarým kanayan yaralarýmla Yatarým sonsuza dek denizin dibinde bir köþede.