incecik deliklerinde tülün
gün ýþýðý gümbür gümbür
içimde özlem piþiyor
sensizlik sarýlmýþ saydam
folyo kâðýtta yüreðim;
güllü kebap türül türül
þiirli bir günden geçiyorum
kalkýp düþsem yollara
deniz ne kadar mavidir
hava ne kadar güzel
tam orta yerinde sonbahar
yüreðimde aþk gürül gürül
karþýmdan gelsen
söz tükense, tutulsa dilim
bakakalsam gözlerine
aðlasam hüngür hüngür
men/dilinle siler miydin;
meni býrak, dilini ver sevgili...
Þaban AKTAÞ
07.10.1998