-Faik Ardahan’a-
karlý çanaðýnda Toroslar’ýn
hurma aðacý yalnýzlýðýnda
diz(e)lerde büyüdü Dobiþko
sevda ile beslendi,
daðlar ile seslendi
her dolunay gecesi, gidip,
dönmeyen gemicilerin anýsýna
bir mum yakýp salýverdi babasýyla
akdeniz’in yakamozlu sularýna...
martý oldu uçtu hüzün
verdi gözlerinin bacýný
hurmalarýný yere döktü
güneþi ay’ýn yüzünden öptü
giyindi daðlar gelinlik tacýný...
’ona söyledim, gelinim sen anla!’
kaçtýn ardýna daðlarýn
ay ýþýðýnda yalvardým sana
karým olmadýn, ama efkârýmdýn...
sonunda kocan olmadý ama
þairin oldu ’KOCA ADAM’
kýyýsýnda denizin yýllardýr
ateþ yakýp sevda ile
paylaþtýk yazý, kýþý, baharý
dolunayla büyüdü içimizdeki çocuk
kocaman adam þimdi Dobiþkocuk...
Þaban AKTAÞ
01.02.2000