Ne çileler çektim ben hâlimi hiç sormadýn,
Yüreðimi koparýp gittiðin günden beri.
Tomurcukta kuruyan güllerimi görmedin,
Hasbahçemi tarümâr ettiðin günden beri.
Bahtýmýn zindanýnda kandiller yanmaz oldu,
Kuruyan dallarýma bülbüller konmaz oldu.
Arasam da nâfile gidenler dönmez oldu,
Gözyaþýmdan süzülüp bittiðin günden beri.
Bülbülü çatlatýrdý senin ile baðlarým,
Mor menekþe açar mý sensiz kalmýþ daðlarým.
Baðrýma taþ basarken için için aðlarým,
Hayâlin aynasýnda yittiðin günden beri.
Yetiþ ey çeþm-i siyah çaresizim zordayým,
Yaktýðýn bu ateþte tükenirken kordayým.
Duy sesimi sevgili dinle ahüzârdayým,
Beni kör kuyulara attýðýn günden beri.
Izdýrâblar içinde býraktýðýn bu teni,
Sözüne güvenip de sevmez olaydým seni.
Sinemdeki ateþin yaktý kül etti beni,
Hüzün yüklü kervana kattýðýn günden beri.
Yüreðime yazmýþým adýn asla silinmez,
Mâtemim var yüzümde gül desen de gülünmez.
Bezirgân elindeyim kýymetim de bilinmez,
Geçmez akçe, bir pula sattýðýn günden beri.
...................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.