BOYNU BÜKÜK KARDELEN
Bir fahiþenin bedeninde müebbet mahkumu
Zemzemle yýkanmýþ saf bir ruh
Ellerine dokunmadan kirletilmiþ bedeni
Gözbebekleri henüz öpüþmeyi bilmezken
Dudaklarý parçalanmýþ aç kurtlar tarafýndan
Bakireliðinin zirvesine ulaþmadan
Gelincikler serpilmiþ beyaz çarþafýna
Anlýna kondurulmadan saf bir buse
Zakkumun zehri þarap olmuþ dudaðýna
Henüz oyuncaklarýna doyamamýþken
Kirletilmiþ hayalleri soysuzlar tarafýndan
Gözlerinden süzülen her damla
Lav gibi akardý yüreðine daðlarcasýna
Bilmemiþti deðerini hiçbir zaman
Ne anasý ne babasý nede yar dediði yüreksiz
Oysa vardý bin bir hayali onunda
Düþ katillerince katledilmeden önce
Çalýnmýþtý çocukluðu gençliði
Yaþlanmýþtý saçlarýna karlar düþmeden
Dinmedi gözlerinden akan hüzünler
Horlanmak deðildi kaderi bilirdi
Ama yazýlmýþtý alnýna onca kara bir yazý
Her geçen gün bükülürdü boynu
Ruhuna gizlediði kardeleni
Silmeliydi karanlýk bir geçmiþi
Belkide nefretle tanýðý bir hayat
Onada öðretecekti tekrar gülümsemyi
Tüm olumsuzluklara inat …
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.