Gelme Gusletmeden İhanetini

/Kirpiðimin ucuna býraktýnya kendini
Uykulara düþmüyor gözlerim
Gözlerime düþtüðün kadar.../

Ellerimde tünüyor
Geceden kalma sabahlar
Sýrtýma yýktýðýndan beri ihanetini...

Kýrgýn sözlerim dudaðýmda kördüðüm
Lâl aðýtlarýmdan
Çýð gibi düþüyorum

Susturdukça yüreðimi sana
Dinmeyen kederimin
elinde üþüyorum...

Kaderimin gözleri kör
Dili dönmüyor
Adýnla anýlan sözlerde aðlýyor efkâr
Bileti kesilmemiþ seferinden yadigâr
Vedasýz vedalarda
sýzlýyor ayrýlýklar

Sende kalan yaným gibi yalnýzým þimdi
Oysa koca bir kent kadar
Sevmiþtim seni...

Dem bu...Dem
Ýçimde yokluðun koparýrken kýyametini
Bilme
Gözyaþýmla ödettiðin
Aþkýn kefaretini
Görme
Gönlümde açan kan çiçeklerini
Gelme
sakýn gelme
Gusletmeden yâr ihanetini...

20,03,2011


Arzu Karadoðan






Sosyal Medyada Paylaşın: