EYLÜL'DÜ GÖZYAŞLARIM

Yýldýzlar þarkýlarýný söylerken geceye
Biri kayýverdi,düþlerine sýrtýný dönerek
Vur þimdi umudun can evine
Yaðmala emanet özlemlerini.

Eylül’dü gözyaþlarým,esaret baharlarýna vurgun
Sensiz bekledim hasret bulutlarýný
Gördüðüm her þekil yüzünün
bakýþlarýný alýyordu misafirken duygularým
ellerimle tutuyorum kirpik aralarýný
bulutlar yararken yüreklerini
bu kadar sen arasýnda,bir sen eksiktin.

Ben Eylül’düm
Sen karanfil çiçeði
Yaðmurlarýmda kuru kalan…

Sosyal Medyada Paylaşın: