AHMAK OLMALIYIM.

çiftci esnaf memur emekli memnunmuþ
halk aç dedim,arýn teri heba oldu dedik.
meðer yanýlmýþým.
ülkede her iþ düzgünmüþ.
insanlarýn ve çocuklarýnýn iþi varmýþ .
ben bir ükalayým ükala zýr deli olmalýyým zýr deli
bu kadar insan aptal deðil ya
her yer satýlýrken çýkýp çomak soktum kimim ben
iþci hak ararken jop yedi ,iþciye sahip çýkýn dedik.
öðrencinin hakkýný yemen dedik.özgür ülke istedik
meydanlarda baðýrdým dinleyen yokmuþ aptalým
rahatý seçip bende akýllýlar gibi olsaydým ya
vatan topraðý peþkeþ çekilirken gözde yumsaydým
aðzýmý açýp mualifte olmazdým.
bende iþim düzgün gitsin diye yalaka olurdum.
ihale peþinde koþardým
önüme gelene yadanlýk olurdum
bende sahilde viskimi hiç biþe olmamýþ gibi içerdim.
kör olsun gözüm ,dilim tutulsun konuþmadan duramadým.
bu sokakta kahvede her hangi bir yerde niçin konuþtum?
oysa
sen ben bizler konuþmazsak bir gün konuþacak kimse kalmaz
ben de aç açýk sizler gibi idarede ediyorum
kendim içinmi bu kadar konuþtum
yaf ben deliyim deli deymezsiniz.
neyim noksandý hamaldan çiftciden memurdan
o sýrtýnda taþýdýðý yükten memnunken
bana ne oldu ki
ahmak olmalýyým
irfan KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın: