YOK HÜKMÜNDE VASFIN

Aldýrdýn bak elime , vicdan denen kalemi
Üstüne çizik attým , inan sözüm yok artýk
Sen elinle kaldýrdýn , göze inen perdemi
Kanasýn o yaralýn , koþup saran yok artýk...

Sen her gece uykusuz , ansan artýk adýmý
Gözyaþlarýn dökülse , ýslatsa yastýðýný
Þu daðlara taþlara , vursan hatta baþýný
Þarkýlardan fal tutsan , inan duyan yok artýk...

Hep söyledim aslýnda , ben yüzüne hataný
Sen hasýr altý ettin , sürer sandýn devraný
Ýnsan hiç affedermi , yalan ile dolaný
Arkamdan koþturmana , inan gerek yok artýk...

Vazgeçilmez deðildir , hiçbir gönül sarayý
Zaman geri getirmez , tükettiðin sevdayý
Bir elime güneþ ver , diðer elime ayý
Dönüp bakan namerttir , inan gözüm yok artýk...

Sanmaki vefasýzým , kolay verdim kararý
Oynarken düþünseydin , sen aþkýmla kumarý
En çok kime dokundu , bak bir düþün zararý
Yok hükmündedir vasfýn , duy sen yoksun yok artýk...
Sosyal Medyada Paylaşın: