Rüzgarlar beni DÝNLER, þarkým gökyüzüne Gönülden neþeliyim, zaman yok hüzüne. Kuþlarýn kanadýna, bindirdim kaderimi Bulutlardan yaðdýrdým, yaþ diye kederimi.
Kuþlarýn bin bir rengi, suya aks ediyor Bülbülün sesiyle gül,dalda raks ediyor. Doðanýn cümbüþüne,pýnarlar karýþýr; Keder yoktur bu yerde,sevgiler yarýþýr.
Denizler kadar mavi,gönlüm kadar engin Bulutlar kadar hafif,kalbim kadar zengin. Gözyaþlarýný çoktan, döktü,hür bulutlar; Bin bir kadeh boþalýr,alem aþký kutlar.
Süleyman Üstün Sosyal Medyada Paylaşın:
ümit ışığı 2010 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.