AŞKA KURBAN VERMEYEN ANLAMAZ BENİ

Geceleri yýldýzlar düþer avuçlarýma,
Ben o sonsuz boþlukta ararken gözlerini.
Aþkýn bin telaþýyla yýkanan umutlara,
Bana baktý mý diye sorarken gözlerini,
Geceleri yýldýzlar düþer avuçlarýma,

Þu ýslanan yorgana sor benim gurbetimi,
Irmaklar yüreðimden yürürken denizlere.
Bir mahþerdir içimde sýzýsý aþýklarýn,
O taþkýn sele katýp sürürken denizlere,
Þu ýslanan yorgana sor benim gurbetimi

Bakýþlarýn ruhuma sýkýlan bir kurþundur,
Sarar hüznü kalbimi elimde kalan gülün.
Sana kavuþmak için çýktýðým bu yollarda,
Feryadýný duymazsan kafesteki bülbülün,
Bakýþlarýn ruhuma sýkýlan bir kurþundur.

Kaç geceden gündüze damladý gözyaþlarým,
Düþtüðün her gurbette yanýnda þu yüreðim.
Sana anlatmak için yorgun düþen sevdamý,
Yýkanýrken Yusuf’un kanýnda þu yüreðim,
Kaç geceden gündüze damladý gözyaþlarým.

Aþka kurban vermeyen kördür, anlamaz beni,
Ne deldiðim daðlarda ne çöldeki izimde,
Göremezse çilemi düþmesin hiç derdime.
Gönlünü yýkayýp da benim ter denizimde,
Aþka kurban vermeyen, kördür, anlamaz beni.

MUHSÝN ÝLYAS SUBAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın: