SEN GİTTİN
Ocaðýmda artýk ateþin yanmýyor!...
gönül kabým kurudu; odalarým bom boþ
Sen benden uzakta; kendi feleðinde gezerken
bülbülün figaný ;güle halvet aný sanma gönlüm aðlýyor.
Senin gidiþine Ufuklara Bakarken!...
Bir doðan ;bir batan kýzýllýkta Yanýyorum.
Her sabah, Her akþam Ateþimi Ararken
Karanlýk geceleri kendi kabrim sanýyorum
Sen demesen de yüreðimde duyarým
Düðüm, düðüm, içindeki hüznü
yalnýz akþamlarý, pencereden bakýþlarý
ve sana sunamadýðým bir beyaz gülü
Özlüyorsun sevinci mutluluðu;Aþký
Oysa; ufuklarda bana hicran görüküyor
içimdeki müphem ;kaf daðý savaþlarým
bilki benim gibiler kýzýl hastalýðýndan ölüyor
Bilirmisin ben her akþamlarý
gizli gizli; seni görmeye gelirim
geceyi bir yorgan gibi üzerine örter
alnýndan öper seni ALLAH’A emanet ederim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.