Öz sensin Varlýk sen Sensizlik Gönülleri Eyledi harab hasretinle tende Öttü baykuþ sesleri
Sensiz yaþanýr mý ey sevgili Sensiz alýnýr mý nefes Sensizlik nasýl bir duygu Sensizlikte Candan çýkar mý bir ses
Gecenin bir yarýsý Medine’ye girerken buram,buram kokladýðým gül kokusuyla koþarken huzuruna aþkýnýn ateþi sarmýþtý beni selam alýrken beni benden alacak Sesinin tonuyla gönlüm bayram etti anam babam sana feda olsun ey sevgili
bahçene yüz sürerken baþýmý kaftanýna sürmek Kara gözlerine doya doya bakmak Ýnci sözlerini yüreðime kaydetmek tüm mazlumlarýn sýkýntýsý üzerindeyken Ay yüzündeki tebessüme bayýlmak geldi içimden ey sevgili
ey þefkat nebisi seni sevenlerden çevirme pak yüzünü, çünkü ben kaybetmiþim hayatý ,ismimi kendimi ; bana mesken olmuþ karanlýk köþelerin dehlizi tarlalardaki fosfor böcekleri gibi sen gör bendeki sesi çünkü ben, ancak senin suffanda bulurmuþum. Kimliðimi!..... kendimi!... Lutfet sevgili sevgili!.... sevgili!.... En sevgili!... 23-11-2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
hamdi fatih Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.