seninle konuþmak, ve tüm konuþmalarýmýz, çiçek açtý. dört mevsim yaþadýk günlerdir ve, ay gibi doðdun acýlarýmýn siyahýna. genzimi titretti, denizin kokusundan çok ayrýlýk saatleri. çegincelerin sadeliðin kusursuz savaþýn fesleðen kokulu bakýþýn evet ne varsa hepsi o gülen resmin hayatýmýn tek sevinci.
býrakýp gittin karanlýkta kaldým alýþamadým gidiþine gök grileþti deniz öfkelendi þehir üþüdü martýlar küstü rýhtýmlar sessiz ve, geceler yýldýzsýz. güneþin doðuþunu özlüyorum seni düþünüyorum..
hani.. bir yana atmýþtýk uykularý sabahlarý bulan fýsýltýlarýmýz murada ermiþ hallerimizle ýstýraplarýmýz geçti. ve gözlerimizin ýþýðý bir göl kadar yeþildi. ve, gezindiðimiz her yerde geçmiþi unutmadýk dalgalarla boðuþan kuþlara dönmüþtük. kahve gözlerine gelirdi martýlar içimizi ýsýtýrdý bir sahil bahçesi ve, huzur verirdi sesler arasýnda en güzeli Süleymaniye..
çaresiz seni bekliyeceðim ufukta seni göreceðim resmini alýp elime o aðacýn altýna geleceðim ve þimdi bu þehirde, turuncu kokulu resmini maviye çizeceðim..
Mustafa kaya 26.12.2005 / Beykoz Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.