Çorak bir topraktý kalbim Ýçinde ne aþk yetiþirdi Nede bir sevgi Hep hazandý benim mevsimlerim Duygularým yetim Duygularým çaresizdi
Ve günlerden bir gün Seni tanýdým Gözlerin çok güzeldi Bakmaktan kendimi alamadým Artýk þansým döndü sandým Yeniden umutlandým
Bir sevda yaðmuru gibiydin Apansýz gönlüme yaðývermiþtin Ölüme yatmýþ duygularým canlanmýþtý Bir hoþ oluvermiþtim
Sevgiler filizlenmiþti yüreðimde Sanki baharlarým geri gelmiþti Hazanlý mevsimlerime
Artýk bir tutkunun olmuþtum Seninle bir bütündüm Seninle mutluydum Aradýðým saadeti buldum diyordum Gözlerimin içi gülüyordu Gönlüm delicesine seviyordu
Sanýyordum bu mutluluðum Bir ömür sürecek Hiç bitmeyecek umudum Gözlerim hep gülecek
Ama olmadý bir tanem Tam sana kavuþtum derken Kaybediverdim birden
Anladýmki bir düþmüþ meðerse Bu kýsa süren mutlu anlarým Uyandýðýmda ise Çoktan doðmuþtu sabahým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ABDURRAHMAN GÜNGÖR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.