BİZDEKİ SEVDA

Ne sevgiler yazdý þiirler,
Romanlarda, ne aþklar
Anlatýldý satýr satýr.
Hiç biri yazamadý,
Bizin ruhumuzdaki
Uzaktan sevdayý.

Sevgiliye ne armaðanlar,
Ne kýr çiçekleri sunuldu da,
Yaþatýlamadý bizdeki sevda.
Sevgi ile bakan gözler,
Kaç akþam serildi, sahile
Ne ayak izleri arandý, sevdanýn,
Kumsala dökülen gözyaþlarýnda,
Bir sevgi yakalanamadý ruhlarda,
Senden bana uzanan ruh gibi.

Gecelere, yürekten benzetildi
Sevda çekilirken, yârin gözlerine
Demetlendi yürekler, elvan güller arasýna.
Bir tarafta ak, diðer yanda al gül
Baðlandý, da kalplere
Yaþatýlamadý, bizdeki sevda.

Dað yamaçlarý, engel olmak istedi,
Dökerken, sevgiye gittiðimiz yollara,
Ucu çengel gül dikenlerini, yürek baþý.
Bakýþlar, em oldu yürekteki yaralara.
Gene de yaþanmadý, þiirlerde bu sevda .


Saz telleri döküldü, sevda hasretinden
Bülbül, kaç nesil deðiþti gül baþýnda.
Bilinmez hilaller, yok oldu yar kaþýnda.
Yürekler yandý, sevda ateþinde
Bilinmez, kaç asýr yaþandý, destansý sevdalar.
Ezelden yaþanmadý, bizdeki sevda.

ÝSMAÝL TÜRKMEN

Sosyal Medyada Paylaşın: