Geceler...

Geceler, yalnýzlarýn dostu geceler...
Bilmem ki belki de yalnýzlýðýmý heceler,
ve dertliler karanlýk meltemiyle serinler,
Geceler, hiç usanmaz sabýrla bekler...

Geceler, tüm yalanlarý gizler geceler...
Üzerine karanlýk örtüsünü çeker,
Haddini bilir ve gün doðunca usulca gider,
Geceler, bilmem ki nerede geceler...

Geceler, çilekeþtir geceler...
Yýldýzlar dostudur, bir tek ona eþlik eder,
Tüm sokaklarý onunla bekler,
Geceler, yalnýzlarý izler, þahitlik eder...

Geceler, mütevazi geceler,
Gösteriþi sevmez ýþýklarý emer,
Sýzlanmaz tüm dertleri içine çeker,
Geceler, açar kulaklarýný söyleyeceklerini dinler...

Geceler, el emindir geceler,
Varlýk koynunda sükûta erer,
Ona güvenir kendini emanet eder,
Geceler, sabah olunca aldýðý gibi teslim eder...

Geceler, karalardan bir lokomotif geceler,
Yolcular peronlarýn da onu bekler,
Bilet istemez, dileyen dilediðince biner,
Geceler, karanlýk bir yolculuktur sakince ilerler...

Geceler, ah þekilsiz geceler,
Israr etmez dilediðin þekle girer,
Kara bir denizdir ve karadýr tüm sahiller,
Geceler, karalara baðlayýp matem eder...

Geceler, yalnýz, terk edilmiþ geceler...
Sýzlanmaz, ýssýzlarýnda kaybolur gider,
Terkedilmiþler ona benzemeyi diler,
Geceler, kan tükürür þerbet içtim der...

Geceler, ýlýk bir hüzzamdýr geceler,
Yalnýzlýðýn þarkýsýný besteler,
Sessizce söyler ve sessizce dinler,
Geceler, mýsrasýz bir þiirdir, huzurla akar gider...

Geceler, ah o mahir geceler,
Hayatýn tüm gizlerini sezer ve çözer,
Bencil deðildir, dileyene söyler,
Geceler, dinleyenlerin yolunu gözler...

Geceler, kara bir sabýrtaþý geceler,
Acýlarý koynunda demler,
Parlak ýþýklarýn kahrýný çekip zamanýný bekler,
Geceler, tüm kusurlarý sabrýyla örter...

Geceler, ah sýrdaþým geceler,
Beni benden alýr, þefkatiyle besler,
Baðrýna basýp annem gibi sever,
Geceler, dinlemez beni ýþýklara terkeder gider...

13 Haziran 2011

Ressam: Kornelia (brush-eater)
bit.ly/kACLCo


Sosyal Medyada Paylaşın: