her ölüm týrnak yarasý býrakýr azrail’in kollarýna yutkunur mahþer beni eðer sen ölürsen mezarlar oksijensiz serin ve kin/dar bal þurubu sürmeyecek kimse dudaklarýna gel ölme istersen...
kuþlar büyütelim kýrk arþýn kanatlý tutuþmayan sýrlarýmýz olsun bizim büyük ve günahkâr gözlerimizden akan sularý suçlayalým yaralarýmýz oldu derin haykýrýþlý bilirsin aþk ya da savaþ yarasýndaki irinle beslenir cehennem iþte aklýmýn çýkmayan lekesidir bakýþlarýn gel ölme istersen...
13.06.2011
Cemil KURT
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemil KURT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.