Sen yoksun ya þimdi, Neþem yok Gözlerimde özlemlerin yorgunluðu Geceler aðlýyor isyanýma Hayallerim kýrgýn ,umutsuz Gülüþlerim seninle gitti Hýçkýrýklar düðüm, düðüm boðazýmda Bak þiirlerim bile aðlýyor yokluðuna Sen yoksun ya Ýçim acýyor Sen geldiðinde öpüþen güneþ ve gece yok artýk Ýstanbul suspus Anlamýný yitirdi kelimeler, sesiz çýðlýklar atan yüreðim felçli Sadece yaþýyor öylesine Mutluluklarým karanlýkta Bu þehir sensiz yorgun,ben yorgun Ve acýlarým sahipsiz sabahlar sabah olmaktan aciz. Þimdi sen yoksun ya Her birinin içinde sen olan Nefesim düþman canýma Sen yoksun ya yine soðuk geceler Güneþ doðmayan özlemlerim Bekledikçe aðýrlaþan yüreðim Uykusuz ve yorgun bekleyen bedenim Hasret dolu hece hece cümlelerim.
Ne sýmsýcak bakan gözlerin Ne sýmsýký saran kollarýn ne de beni yakan yüreðin var artýk Sen yoksun ya Sana sýðýndýðým geceler de yok
EMEL ERTAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe yeğen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.