Dal oldum da kýrýldým, baðýmdan koparýldýðýmdan
Bal özüne, özümü ve sözümü kattým
Çekilenler ayrýldý mý peki, kahýrdan?
El açýp da, yüz de sürdüm
Bilindi mi ki; çiçekten gelen o güzelim bahar
Karadut da bile can, sevda var
Dokundukça çýkmazcasýna yüreðinin, derinliðince de kanar
Ah; sevdalarý da niye yakarsýn, sen Gülizar ah!
Rüzgârýn da bile, kor var...
Tutup da; el sýcaklýðýnca, ýsýtmazsýn yüreðimi
Jandarmalar mý sardý, yýkýlan belleðimi
Suçum da ne?
Bilinenlerin saf örtüsü neden, yok olur bilinmezlerin elinde?
Kabrime gelsen de ne, gelmesen de
Sana da, bana da, ilaç mý ki sanki?
Ýçimde dönen, bunca kurt da ne?
Hadi istersen, düþüþte piþte gör içime
Sen bahtýmýzý, kazma kürekle deþmedin mi?
Çukurunda niye, debelendiðini sanýrsýn?
Yolun mesafesine hiç emeksiz, sen düþmedin mi?
Elinde urgan, boðazda gülünü mü ararsýn?
Yetsin artýk hainlikleri, sevgi diye sanmalarýn
Baþýmýza çömeldiðini görmez misin, leþte kargalar
Artýk ne beni, ne eli, onca yalanlar ýrgalar
Dön, artýk geriye
Bakma sakýn, geçmiþimizde ki maziye
Senin yaþanmamýþlýklarýndýr/ bil ki, o sen de deðilsin bile
Kýþt, koy da git ileriye!
"Ey gelecekte ki mutlu yaþantýma;
Kapkara saplý hançeriyle, tüm kalleþliðini sunan kadýn
Yoksa sen;
O karanlýk geceler de, içime giz de sýzan bir þeytan mýsýn"
Söyle bakayým;
Neydi ki, senin o göbek adýn?
Sanma ki;
Dilim ve damaðým da, vardýr senin tadýn
Ne de kaldý, o karanlýkta ki yaþantým
Ömür boyu da, senden kurtulmak istemiþtim ama, kurtulamamýþtým
Çok þükür ki, bir hayat varmýþ
En nihayet geç de olsa, anladým
Þimdi buldu iþte tadýný, en sonunda yaþantým...
Sönmeyecek bu yürek, toprak olup da doðuracak
Gülecek
Belki de, yine aðlayacak
Ama bil ki, benden çok hayatlar fýþkýracak...
(12.06.2011)AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!