Ýnsanlýk denen þeye,
Teskere mi verildi.
Kokuþmuþ nefsiyata,
Akbayrak mý çekildi? .
Kader denen mefhuma,
Karþý durmak ne çare.
Susmak düþer ey gönül,
Benim gibi bir yare.
Aðlamaz mý hiç bülbül,
Sevdiceði gül için.
Senin hakkýn þakýmak,
Sanki aðlamak niçin.
Gözlerim kýzýl çanak,
Bu gizli aðlamaktan.
Sabýr versen Allah’ým,
Usanmam yalvarmaktan.
Mevsimler çiçek açmýþ,
Sen niye susmaktasýn.
Yalan dünya uðruna,
Uðruna koþmaktasýn.
Düþünürüm seni ben,
Hep bir bulutlu günde.
Görmek diye bir þey yok,
Bilmem hangi düðünde.
Kanat açmýþ giderken,
Bir sýrtlanýn önünde.
Gördüðümde kefen bul,
Bir sonbahar gününde.
Kavuþmak varsa eðer;
O da bil ki; ölümde...
Ýsmail Süklüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.