UNUTMAK İSTERKEN

dudaðýma bulaþtýrdýðýn ihanet izlerini,
ölümlerin gizli sessizliðiyle gösterdin bana.
ben unuttum papatyalarý.
çiçekler doðmuyor artýk gün batýmlarýnda.
aðlayýþlarým yükselmiyor sabah ezanlarýnda.
ben unuttum...
ben unuttum bu kez yaðmurun rengini..
sevdiðimiz þarkýlarýn,
o paslý nakaratlarýný.
uçurtmalarý, mutluluklarý...
gülüþmeleri bir odanýn kirli duvarlarýnda...
þiirleri...
unuttum hepsini...
herþeyi sildim seni sildiðim gibi...
özlemeyi unuttum...
tranlerin o baðýrýþlarý çýnlamýyor artýk kulaklarýmda.
ben unuttum..
kendimi bildim bileli,
unutmakla geçti sanki hayaytým.
þiirler gibi yalnýz,
kazalar gibi öylece masum..
ve susuzluðum gibi seni,
seni,
unuttuðum gibi unuttum.

ben bir yoldayým þimdi.
nerde olduðumu,
ne olacaðýmý unuttum.
gözlerin herþeyi unutturdu bana.
ben seni sevdiðimi unuttum.
rüyalarýmda beklemeyi unuttum seni
ben senin herþeyini unuttum.

hayýr yalan söylüyorum...
sende biliyorsun ki,
ben aslýnda unutmak istediðim için unutamadým seni.
her unutmak aklýma geldiðinde,
seni unutamadýðým canlandý gözlerimde.
evet....
yalan söylüyorum....
görüyorsun ben unutamadým aslýnda seni.
yalandan kim ölmüþ ki?
ben seni unutmadým....
Sosyal Medyada Paylaşın: