Kıyametten Sonra

sen ölürsün sokakta, sevdalýn da ardýndan.
deniz köpürür, gök karýþýr, tufan olur, yer sallanýr,
ormanlar tutuþur birer birer, kül olur.
öç, kin, göz yaþý birbirine karýþýr,
açlýk olur, kýtlýk baþlar, kýran olur.
bir an gelir þehirler kaybolur,
sokaklar yýkýlýr.

insanlar ölür.
ölü topraðý kokar yaðmur ardýndan,
yýllar geçer birbirine karýþarak.
otlar yeþerir ilkin, çiçekler açar,
papatya tarlasýda kan kýrmýzý gelincikler boy verir.
bulutlar daðýlýr sessizce, gece berraklaþýr,
ay yakamozlarýný saðar sularýn üstüne,
yeni þehirler kurulur, yeni sokaklar ardýndan...

ne izin kalmýþtýr, ne resmin.
toprak olmuþsundur, sevdalýna karýþarak.
bir kitap cümleside adýn okunur,
ardýndan konuþulur.
senden arta kalan sevdandýr
çaðlardan çaðlara anlatýlan...

Romancý, 30.04.2011 ( E5 Karayolu )

Sosyal Medyada Paylaşın: