SES
Bakarken yollarýn ýssýzlýðýna
Ýçimden geçiyor bir hýzlý tren
Bu kýþ kar yaðmadan gönül daðýma
Yok mu elimizden tutup götüren
Tomurcuðu yanmýþ narin dallarýn
Ürkütüyor sessizliði yollarýn
Seçemedim açýk mýydý kollarýn
Ne yandasýn ses versene ey yaren
Gülün nedameti, çiçeðin hýncý
Ýçimde döl verir keskin bir sancý
Kapýlarý çalan benim ey hancý
Yok mu gecemize bir yatak seren
Neyle karþýlarým gelecek yazý
Bitmiyor içimin uzun avazý
Düþmüþ kaydýmýza bir kara yazý
Benden baþka olmayacak bir gören
Ar geliyor düþemem ki dillere
Ben bir ömür yalvarmadým kullara
Ay vakti çýksaydým eðer yollara
Yapar mýydýn bana bir küçük tören
Menfaat olmadan kim kimi tanýr
Gönül gül sevmekten nasýl usanýr
Az da olsa insan bazen utanýr
Ellerimde soldu bak yediveren
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.