AB
KEŞKE HEP ÇOCUK KALSAYDIM
Keþke hep çocuk kalsaydým
Gözlerimde þibillerle
Masumluðun bekaretinde
Günahsýzlýklarýn kefaretinde
Ne güzel olurdu
Yeniden çocukluðumu bulsaydým
Yalýn ayaklarýn,toprak kokulu tadýnda
Dizlerim kanasaydý koþarken
Aðlasaydým kalkarken
Düþtüðüm yerden
Gülümseseydim mutlulukla
Saklambaçlarýn köþe kývrýmlarýnda kaybolurken
Keþke hep çocuk kalsaydým
Arefelerde yeni pabuçlarýmý
Yastýðýmýn altýna saklasaydým
Babamla her bayram sabahý
Cami avlusunda dualarý bulsaydým
Her yaðmur yaðýþýnda yine
Uzunca bir kargý elimde
Allý morlu bezler tepesinde
Dolaþsaydým evden eve
O meþhur tekerleme dilimde
Yaðmur yaðýyor,seller akýyor
Arap kýzý camdan bakýyor
Keþke hep çocuk kalsaydým
Toz,toprak koksaydý avuçlarým
Masumluðun coþkusunda
Çocukluðun baharýnda
Isýnýverseydi kýþlarým
Keþke hep çocuk kalsaydým
Günahlara düþmeden
Sevdalara küsmeden
Aþký bir oyun sansaydým
Oynamaktan hiç korkmasaydým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ABDURRAHMAN GÜNGÖR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.