Polyanna Klasiği
Ýnsana bir sebep gerek yaþamak için bir hedef
Sevmek için bir çift göz
Alýp götürme sebebimi
Nefeslerimi sebepsiz býrakma
Ben Mecnun deðilim ýssýz çöllere düþemem
Çok üþüdüm zamanýnda
Artýk üþüyemem, inan üþüyemem
Bildiðim bir þey var
Sen olmazsan gözlerimle gülümseyemem
Gölgelere bakmak istemiyorum ýþýðýn her halinde
Penceremde hep sen ol
Yoksa ben kendimi bile göremem
Meltem ol es ruhuma gülücüklerinle
Kuþ tüyü gibi hafiflesin bedenim
Ben sana hep bir tanemsin diyeyim
Karþýlýðýnda sen hep ol
Öksüz kalmasýn mýsralarým, þiirlerim
Bahar diyeyim, gül diyeyim, menekþe diyeyim
En keyifli renklere bürüneyim
Dostluðum baki kalacak nasýlsa
En karanlýk gecelerde bile izin ver
Gülümsemelerince sevineyim
Varsýn, yüreðinin güzelliðince varsýn
Bir ipin iki ucundayýz
Ýster talih de, ister kader de
Aldýrma daðlarýn yollarýn çektiði setlere
Rengârenk kelebek misali avuçlarýmýzdayýz
Sevmek gerek, okþamak gerek incitmeden
Açmadan ellerimizi öpmek gerek
Resimler yapmak gökyüzüne
Þarkýlar söylemek
Türküler söylemek gerek gülümseyerek
Üzerine hasret iþlenmiþ þiirler gibi kokmalý hayat
Vuslat gibi buram buram tütmeli yeryüzü
Biliyor musun her yanlýþýn sebebi yanlýþ olmaz
Buna raðmen gitmeli
Gitmeli kederin kirli her yüzü
Ne ok yaralar yüreðimi, ne mýzrak, ne tüfek
Sevip sevmemen deðil inan, yaralarsa bir tek yalan yaralar
Yýllarca sevgimi taþýdým beynimde, ruhumda, damarlarýmda
Mýsralarým sensin, þiirlerim sen
Söyleme sakýn, býrak yarýnlara taþýnsýn hatýralar
Ateþ böcekleri dans etsin sabahlara kadar
Hayallerimizle mutlu olalým hiç deðilse, yeter
Binlerce kez boyun büktürse de ufkun uzaklýðý
Çok sýcak bir sevgi var içimde, sakýn korkma üþümekten
Bu sevgi ikimize de yeter
Ýkimize de yeter
Hayat dediðin nedir ki
“Tut ki þiir gibi, biraz düþ, biraz hayal çokça Polyanna klasiði…”
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.