Kuruyan dudaðýmdan, dökülen acý soru. Bin feryat ile çýkan, avazýma ses verin. Nedamet gýrdabýnda, keþkeler anaforu. Yankýlanan avaza ne olur cevap verin.
Bir nurdan abideyi, dikelim nur daðýna, Nurlar nura karýþsýn, mutluluk þafaðýnda. Cihanda kalmasýn kimse dalalet bataðýnda. Bu hamur çok su ister, birazda siz su verin.
Yollarýmýz kývrým kývrým, uzadýkca uzuyor, Bir bebek aç uyusa, bizi candan üzüyor, Ölümle yan yanayken, insan neden azýyor. Gönülden isteyerek, siz bol bol himmet edin.
Bu bestemiz dillerde, nurlanýyor ufkumuz, Yumurta küfesi sýrtta, yýlmadan yurüyoruz. Taþlar oturdu yerine, geriye bakmýyoruz. Nur taþýyan alýnlarla, yürürken ýþýk verin.
Mehmet DEMÝREL 10.06.2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.