Yağmur gibi, rüzgar gibi, esip geçtin yaşadığım şehrin semalarından..

Ne tuhaf deðil mi?

Misafirdin bana dünlü yýllardan gelme..

Gerçekten konaklamayamý gelmiþtin göçmen kuþlar gibi...

Ama ben göçmen kuþ deðilim sevgili..

Kanatlarým...
Yüreðim dayanmaz uzak uçmalara..

Ben kendi vahalarým da yaþar nefes alýrým..

Bunu geç anladýn ve sonsuza kadar gittin..

Baþka yüreklere kondun, göç zamanýna kadar..

oYSA,oYSA sevgili sen de göçmen kuþ deðilsin..

Baðlý olduðun vahalarýn da, yarýnlarýn da hayatýn dolu..

Onlarý silebilecekmisin, yok sayabilecekmisin..?

Yarýnsýz yarýnlardasýn..

Sýð sularda kulaç atýyorsun..

Ve bilmelisin ki, sýð sularda vurgun yemek diplerden daha tehlikeli..

Göç zamaný bitip geri dönüþ yolcuðun da iki yüreði taþýyabilecekmisin?

Yolda fýrtýnalara tutulup düþeceksin..

Ya da arkanda yaralý kanayan bir yürek býrakýp geri döneceksin..

Ahhh alacak ahu-zar iþiteceksin..

Yarýnlarýný, bugün-den görüyorum..

sevgiye susuz bir gönlün, sana inanmýþlýk halini,

Gördükce, býrakacaðýn viraneliðin sesiz gözyaþlarýný..

Ýçsel feryatlarýný, bugün den duyuyorum..

eCe
Sosyal Medyada Paylaşın: