Son veda mý bu? çünkü sana gülegüle diyemedim.. Veda ederken sen öðlece buz tutu tüm duygularým.. Hayal mi gerçek mi anlýyamadým.. Söz vemiþtin hiç gitmiyecektin, yeminler etmiþtin.. Elveda diyemedim..
Beni bir uçurumun son noktasýnda býrakýp gittin.. Söyle þimdi ben ne yaparým.. Geri gelsem yokluðun.. Ýleri gitsem ölüm..Ben öðlece kalakaldým dondu duygularým.. Elveda diyemedim..
Gecenin bir yarýsý karabasanlý bir rüyadan uyandýn mý hiç.. Korkun gece karanlýðýnda gölge olup gezindi mi odanýn içinde.. Ýþte o an uzaklarda ki varlýðýnýn gücü korkudan kývrýldýðýn yataðýndan kalkmak cesareti verdi mi sana..
Baþucunda ki sudan içtinmi yudum yudum, kurumuþ dilin damaðýnla.. Her yudum suda artýk hayatým da olmadýðýn aklýma geldikce boðazýndan geçmez oldumu bir bir gýdým su.. Ýþte þimdi ben yaþamaktayým.. Korkumu bastýrmak için yine sana yazmaktayým asla okuyamýyacaðýný bile bile.. (Can kýrýklarý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
eceacar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.