Akþam olup da el ayak çekilince
Þehrin sokaklarýndan,
Sessizliðin ortasýnda,
Hayalin,
Yerleþiyor gözlerime
Uzanýp,
Yanaðýndaki
Masumiyeti öpüyorum..
Kýrgýnsýn,
Belkide kýzgýn,
Bakýþlarýnda bir hüzün,
Gülümseyiþlerin buruk,
Kristal bir küre
Dokunsam,
Bin parçaya bölüneceksin.
Dokunamam ki..
Akþamýn ufkuna býraktýðýn,
Gölgeni öpüyorum..
Bütün nesneler kayboluyor,
Ýnsanlar sessiz,
Martýlar suskun.
Ýkimiz el ele
Yalýnayak kumsalda,
Güneþ yeniden doðuyor,
Yüzünde.
Gözlerinde yýldýzlar..
Kumlara býraktýðýn
Ýzleri öpüyorum..
Bir ses; ’ bir kahve daha alýr mýsýnýz ’
Anlamsýzca bakýyorum,
Neden bir,
Biz iki kiþiyiz..
Fincana býraktýðýn,
Dudak izini öpüyorum..
Sen,
Kelebeklerin kanadýnda
Uzaklaþýrken,
Yarýn akþam
Yine burada,
Ayný saatte diye
Fýsýldýyorum kulaðýna.
Dudaklarýmda tebessümler..
Gökyüzünde ýþýyan,
Ay yüzünü öpüyorum..
10/06/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.