Keşke
Keþke,
Mis kokulu, minnacýk bir bebek gibi olsaydýk da,
Tek isteðimiz ``Anne sütü`` olsaydý.
Serin bir sabaha, sýcacýk bir yatak da,
Annemizin kollarý arasýn da uyansaydýk.
O temiz nefesini hissedebilseydik.
Anne sütüne aþýk bir çocuk gibi düþünseydik.
Ýþ, okul vs vs.
Bunlar nedir bilmeseydik.
Beyaz bir sývýnýn bize verdiði yaþama hýrsýný,
Bugünlere yansýtabilseydik.
Hiç bir sýkýntýmýz olmasaydý,
Annemizden baþkasýný tanýmasaydýk. ?
Hiç bir þey öðrenmeseydik,
Hep cahil olsaydýk.
``Cahil olduðumuz için mutlu kalsaydýk...``
Bebekler gibi baðýrýp çaðýrýp,
Sorun ve sorunlar yaratsaydýk.
Sorunlarýmýza ilgilenenleri izleseydik.
Bir daha sorun çýkarýp, bir daha izleseydik.
Yaramazlýklarýmýzýn silsilesine seyirci kalsaydýk.
Kapalý gözlerimizi hiç açmayýp,
Yaþamýn kirli yüzünü görmeseydik.
Anne sütünden baþka,
Bir tadýn tadýna varmasaydýk.
Bugün kafam çok karýþýk. Ne yapacaðýmý bilmiyorum,
Gibisinden kendimize yönelttiðimiz,
Sorular yerine,
Evdekiler konuþurken,
Bir bebek gibi sadece dinlemeli,
Acaba ne diyor bunlar ?
Sorusundan baþka sorunumuz olmasaydý.
Keþke,
Koþuþturan insanlar arasýn da,
Aniden kaybolsaydýk.
Gökyüzüne çýksaydýk.
Bulutlarýn üstünden aþaðýlara baksaydýk.
Gaip`ten küçük bebekleri izleseydik.
Hep bebek kalsaydýk.
Ya da
Açmasaydýk gözlerimizi.
Hiç doðmasaydýk.
Kimse olmasaydý.
Ne olurdu ki ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.