gecenin koynunda bekle karanlýða ondan söz et uyku tutmaz nöbetlerinde gözü karart, firar et
ihbarcý bakýþlar arasýnda kalsanda kuþlarý, denizleri ve onu yoksaysanda aþkýn kestiði parmak acýmaz yalnýzlýða teþebbüsten yargýlana bilirsin
mucizelere inanýp, sýrtlayacak sýn geçmiþini birer birer eleyeceksin en güzel günlerini ve en berbat geçen geceleri üstleceksin pencerenin önüne yýðýlýp, aþkýn manzarasýzlýðýnda acýlarý çekeceksin, bir perde gibi yüreðinin üzerine
yarýnlarý çok görsede bu þehir, geçmiþine sayacaksýn söveceksin içten içe kanamalar geçireceksin her yanýný düþ kesiði bir sýzý kaplayacak ve buna sen bile göz yumacaksýn çoðu zaman
sivri dilli bir þarký tutturup acýlarýn olgunluðuyla savuþturacak sýn günü güneþi ve ayý çünkü her günün bitimi gözü kara yürekte ise kýymýk batýmý...
Orhan AK Sosyal Medyada Paylaşın:
ORHAN AK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.