Taþlar baðlý bu yerde, köpekler serbest gezer Durmadan deðiþiyor mallarda etiketler. Yok mudur dur diyecek bütün iþler sahipsiz Serbest ekonomi imiþ fiyatlar kaldý ipsiz.
Nasihatlar muhtelif herkes çalýþsýn diyor, Birkaç günlük iþ için halk bir birini yiyor. Açýk gözler göz diker fakirin kesesine; Çað atladýk dediler orta çað ötesine.
Sehirlik oldu mallar bakmak için bulunur, Karnýmýz guruldarken bunlar nasýl alýnýr Uyur gelir insana baþkasýnýn ölüsü! Bizim yok tek kuzumuz,dostlarýn var sürüsü.
Bizler istemiyoruz kimseden atla deve Boþ fileyle gitmekten utandýk artýk eve Zamanýnda biz koþtuk devlet yaþasýn diye, Hakkýmýz yeter bize istemeyiz hediye
Nasýl olsa ölürüz günlerimiz sayýlý Vatan için tükettik ömür denen kýrk yýlý. Düþtük yollara erken sabahýn ayazýnda, Millet denizde yüzdü, biz çalýþtýk yazýn da.
Bir ömür böyle geçti kanun nizam bilerek Göz yaþý göstermedik gizli, gizli silerek. Bugün de gözler yaþlý, pahalýlýk elinden Bizi de kurtar Rabbim ,esnafýn kem dilinden.
Süleyman Üstün [ 1996 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
ümit ışığı 2010 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.