MUHİBİM

Ya hu Dostum, ne diyor bunlar?
Senin, birden kaybolup gittiðini söylüyorlar
Nasýl da birden deðiþtin dedim muhibim, içimden
Ýnanmadým...
Beni burda öyle yapayalnýz tek baþýna býrakmazsýn bilirim..
Ýnanmadým...Yok
ama Ortaya çýk sen de!
Geçti o yýllar muhibim geçti
Bak bu sene yirmi yediye ayak basýyoruz
E hadi çocuk olma, çýk
Nereye saklandýn yine kim bilir muzip
ama hadi bak armut dedim, Çýk muhib
Çýk da þöbele þunlarý
´´Ben burdayým´´ de, þaklat o bitimsiz kahkahaný da
Anlasýnlar...
Anlasýnlar beni yalnýz býrakýp gitmediðini...

Yok muhibim yok yalan, inanmýyorum..
Yalan diyorlar zaten...
Beni yalnýz koymazsýn sen,
Yalan deðil mi? söyle bana....

Neredesin muhibim
Söyle! nereye gittin?

Hani asesiydik mahallemizin
Hani! hüzün makamýnda eðleþirdik de
Dokuz rakamlý formayla yeðleþirdik
Paslaþýrdýk þiþe teneke ne varsa yerde
en mutlu zafere Çöp bidonlarýnda yetiþirdik...
Sen dokuz numara forma giyerdin
Ben de dokuz numara forma giyerdim
Bir tane formamýz vardý zaten,
Ben yedekte oynardým hep
Sen forvetiydin takýmýmýzýn...
ben de iþte öylesine....

Neredesin muhibim
Söyle! nereye gittin?

Hani! asesiydik mahallemizin,
Hani puslu labirentlerde soluþan avazýmýzla
kin kusardýk eþrafa,
Erguvan saatlerde çukur bir gamzeden doðan gülüþlerimizle,
Öyle saf ve pir-ü pak bakardýk etrafa
Ben hiç unutamýyorum..
Sen de unutmadýn ya? muhibim...
Ne günlerdi bilirsin
Dupduru geçerdik birçok yangýn iþinden...
Nakþedilse de bazen acý tebessüm,
Yokuþuna akan ýrmaða dönüþürdük. inadýna
Çünkü biz mahallemizin delikanlýsýydýk
Asesiydik, Puslu labirentlerde dolaþan cesaretimizle
Nafile eylemlerin külrengi benzine doluþurduk,
En çetin sayrýlýðýmýzýn naðmesiydi: Delilik!
Biz deliydik muhibim..
Biz deliydik..

Þimdi söyle neredesin Muhibim
Nereye gittin? ...



06 Þubat 2010
(EMÝR´in anýsýna)
Fatih EFE
Sosyal Medyada Paylaşın: